woensdag 26 september 2007

South moving north

Ik heb vandaag gehoord dat er een klimaatsverandering bezig is. Het heeft niets te maken met het broeikaseffect, maar alles met bevolkingsmigraties. Na de 16de eeuw vertrokken westerlingen naar het zuiden vanwege geld, geluk, avontuur, maar ook om het evangelie uit te dragen. We leven al weer een aantal eeuwen verder en tij is gekeerd. Het zuiden komt naar het noorden. Dat hoorde ik op een studiedag die werd georganiseerd door de Nederlandse Zendingsraad en de Evangelische Alliantie.

De opkomst van het christelijke zuiden wordt ijzersterk beschreven door Philip Jenkins (ook al lopen de kerken in West-Europa leeg, ze floreren in Afrika, Zuid-Amerika en Zuidoost Azië).
Vandaag was er aandacht voor die zuidelijke christenen die naar Europa komen en hier vrij het evangelie verkondigen. Ze spreken van "the dark continent of Europa". De echo van "donker Afrika" galmt na. Echter, vaak resulteert de evangelisatie van etnische groepen in kerken met alleen allochtone mensen. In Amsterdam zijn er alleen al 170 migranten kerken. Opvallend was de reden van één van de Afrikaanse sprekers: deze mensen voelen zich niet welkom in de bestaande Nederlandse kerken. Ze voelen dat de deuren gesloten zijn. Andrew Walls, één van de andere sprekers, antwoordde later: de kerk van het Nieuwe Testament was multi-ethisch. Willen we een Nieuw-Testamentische kerk zijn, dan is er ruimte voor mensen van allerlei achtergrond. Lees maar eens in Handelingen. Lees maar eens over de leiding van de gemeente in Antiochië. Helaas zie je dat nog niet in onze tijd! Daarom ging er ook een oproep uit om werkelijk mensen van over de grens in "onze" kerken een warm welkom te geven. De frist de boel in sommige gevallen erg op. En dat is wel eens nodig!

zaterdag 22 september 2007

Voorbeelden van "Emerging churches"

Tijdens het schrijven van mijn thesis, kwam ik deze filmpjes tegen op YouTube. Insprirerende kost!!


-----

-----
Missional/Emerging Church

Aan mijn Profiel Toevoegen | Meer Video's

vrijdag 7 september 2007

Metanoia (2)

Eén van de eerste keren dat het woord bekering in de evangeliën wordt gebruikt, koppelt Johannes dit begrip aan het Koninkrijk van God (Mk1:15). Het Koninkrijk van God is nabij, bekeert u en gelooft het evangelie. Het werkvoor dat hier voor bekeren wordt gebruikt, duidt op het omkeren van een mens. In "The Dictionary of New Testament Theology" wordt daarover gezegd:
In fact the predominantly intellectual understanding of metanoia as change of mind plays very little part in the NT. Rather the decision by the whole man to turn is stressed. It is clear that we are concerned neither with a purely outward turning nor with a merely intellectual change of ideas (DNTT, deel 1, pag. 358).
Bekering is dus een handeling die de hele mens aangaat. Het is niet een verstandelijke keuze die je maakt, het heeft gevolgen voor het hele leven. Johannes zegt dat ook in Matt3:8: "breng vrucht voort die aan de bekering beantwoord." Om de toorn van God te ontgaan, moeten mensen zich bekeren en hun leven moet overeenkomstig Gods wil zijn. Het lijkt erop dat deze tekst zegt dat de bekering aan de ene kant een vrije handeling van elk mens, aan de andere kant is het een plicht. Jezus neemt dit in Matt4:17 over van Johannes. Jezus legt ook te verbinding tussen het Koninkrijk en de bekering.

Vanuit de evangeliën kunnen we afleiden dat bekering niet meer slaat op het navolgen van wetten en regels, maar het volgen van een persoon: Jezus. Daarnaast wordt in Mk1:15, de eerste tekst die ik noemde, bekering en geloof naast elkaar geplaatst. De roep om bekering wordt een roep om geloof en discipelschap.

Wat voor gevolgen heeft dit voor de oproep tot bekering:
  1. Bekering is geen eenmalige gebeurtenis. Het is een begin van het volgen van Jezus.
  2. De oproep tot bekering is een oproep tot discipelschap. Jezus roept in het Grote Zendingsgebod niet op om mensen te bekeren, Hij roept op om discipelen te maken.
  3. Een oproep tot bekering moet vergezeld gaat met een oproep tot geloof en discipelschap. Een werkelijke bekering wordt niet bevestigd door discipelschap, discipelschap is de zichtbare bekering.
  4. Over de oproep in diensten moet ernstig nagedacht worden.
Bekering is een begin en is geen moment. Het is een start in discipelschap.

maandag 3 september 2007

Metanoia

Gisteren zijn er weer een paar mensen gedoopt in de gemeente. In de getuigenissen hoorden we over ingrijpende gebeurtenissen en bewogen levens. Bij deze mensen was God er met de paplepel in gegoten. Iemand zei dat ze een leven zonder God niet kon voorstellen. Aan de hand van een dergelijk getuigenis zeggen we vaak dat bekering tweeledig kan zijn:
  1. een proces.
  2. een punt in de tijd dat je met dag en uur kan aanwijzen.
Tijdens de dienst bleef ik daar aan denken. Met name omdat er in de dienst een oproep werd gedaan om je leven aan Jezus te geven. Wat is bekering nu eigenlijk? Negens staat in de bijbel dat je Jezus in je hart moet ontvangen. Hoe moet je hier tegen aan kijken? De volgende keer een beschouwing.