Heb je wel eens het idee dat je op een eiland leeft? Dan bedoel ik niet dat je geen contact hebt met andere mensen en als een kluizenaar door het leven gaat, maar dat het delen van je leven niet veel dieper gaat dan de dikte van een sinaasappleschil. Ik heb dat wel eens. Zelfs met degene die ook christen zijn, komt het er niet altijd van om werkelijk gedachten te delen. We leven in een gefragmenteerde wereld, een wereld op een eiland. Zymunt Bauman schrijft in zijn boek "Liquid Modernity" dat juist in een gefragmeneerde wereld de mens op zoek is naar zichzelf en identiteit. Misschien is dat wel wat ik wil, juist in een ander mijzelf ontmoeten. Ik heb de ander nodig om te ontdekken wie ikzelf ben. Op mijn eiland lukt dat niet, daarom is het nodig om ervan af te komen. En het gevecht aangaan om de diepte van het leven te zoeken. Een diepte dikker dan een sinaasappelschil.
