Er is een revolutie gaande in theologie land. De triniteit krijgt de laatste jaren meer en meer aandacht. Boeken, conferentie, mp3, ze spreken over God die één in drie Personen is. Eén van de boeken die ik recentelijk las is "After our likeness" van Miroslaf Volf. Het is een boek met voor mij nieuwe inzichten, omdat het een verbinding legt tussen de triniteit en de ecclesiologie. De kerk is vooreersteen gemeenschap van mensen die Christus volgen, zegt Volf. Dat betekent dat Volf zijn ecclesiologie opbouwt vanuit de essentie van de kerk en niet vanuit de functionaliteit, zoals zo vaak gebeurd. Op deze wijze lijken en hebben kerken meer gemeenschappelijk, want zouden ze dit niet onderschrijven, dan moeten we ons afvragen of er wel sprake is van een kerk. De functionele aspecten zijn vaak oorzaak van veel discussie. Door de essentie van de kerk te benadrukken, kan makkerlijker tot eenheid worden gekomen. Daarover spreekt ook Jezus in Johannes 17. En daar heeft Hij het niet over de zangbundel of de wijze waarop we een genezingsdienst beleggen.
