Ik ben gisteravond naar de film geweest. Als theoloog moet je de Da Vinci Code hebben gezien. Vind ik. Dus toog ik naar Rotterdam, want het schermpje in Gouda is me toch te klein. Ik hou van wat meer vierkante meters scherm voor mij geld. De opkomst viel mee. Ik had al een boek meegenomen om de tijd tot de volgende voorstelling te overbruggen, omdat ik dacht dat ik te laat zou zijn. Dat bleek niet jet gaval. Met storing en al in het computersysteem van Pathe, mocht ik er zo in. Wat vond ik van de film?
Op zich was het spannend, maar dat is een film al gauw in mijn ogen. Daarnaast was het allemaal nogal vlak. Ik heb Tom Hanks toch beter zien spelen. Soms was het een beetje te gemaakt allemaal. Als theoloog kromden mijn tenen soms in mijn schoenen. Natuurlijk weet ik dat Dan Brown iets anders denkt over het ontstaan van het christendom. Maar dat had ik al een jaar geleden in het boek gelezen. Nu ik het zag en acteurs nogmaals hoorde uitspreken, was het nog ongeloofwaardiger. Sommige dingen waren gewoon kletspraat. Ik begrijp dat wanneer je weinig van kerkgeschiedenis weet, dat je het allemaal zou kunnen aannemen als zoete koek. Maar als je iets heb meegekregen van de eerste eeuwen van het christendom, dan is deze film pure geschiedvervalsing.
Als voorbeeld wordt in de film en in het boek het concilie van Nicea (325) aangehaald. Daar zou Constantijn het christendom tot dominante godsdienst hebben gemaakt en een soort orthodoxe scheiding hebben gemaakt tussen dat wat wel en dat wat niet geloofd mocht worden. Dit concilie was een vergadering tussen christenen om te spreken o.a. over de natuur van Jezus. Er werden geen uitspraken gedaan over de relatie tussen "heidenen" en christenen, zoals Brown laat weten.
De film spreekt ook over de evangeliën. Alle evangeliën die niet aan de orthodoxe eis voldeden, werden buitengesloten. De evangeliën die we nu kennen, werden gezaghebbend. Daarmee werd onder andere het vrouwelijke uit de kerk gebannen. Immers in die evangeliën komt de vermeende relatie tussen Jezus en Maria Magdalena voor. Dit is niet waar. De evangeliën die we nu kennen, waren heel vroeg al gezaghebbend geworden en niet pas 300 jaar later. Als je de andere, vaak op veel fantasie gebaseerde evangeliën leest, dan begrijp je waarom. Het recent in het nieuws gekomen Evangelie van Judas past in dit genre dat behoort tot het gnostisme, een afwijkende stroming die in de eerste eeuw dergelijke werken voortbracht. Het zou eerlijk zijn om zo'n evangelie eens in het geheel te lezen en niet alleen de passages te gebruiken die "passen" bij de argumentatie. De haren rijzen he te berge als je sommigen hoort spreken over de vrouw. Helemaal geen vrouw-vriendelijke lectuur, zoals Brown lijkt te zeggen.
Verder zijn er verschillende andere missers is de film aanwezig. Een film die je moet zien om te ontdekken waar zoveel mensen naar willen kijken. Ook een film die de plank volledig misslaat.
Meer weten? Een paar websites met info:
