dinsdag 19 juni 2007

Denken in systemen

Ik was vandaag in gesprek met iemand over creatieve manieren van kerk zijn. Ik merk hoe lastig het is om niet in systemen of modellen te denken. Wanneer ik praat over de dingen die mij bezig houden m.b.t. kerk-zijn moet ik er vaak bij zeggen dat het niet Willow-II of een 6de en 7de doel is dat aan The Purpose Driven Church wordt gehangen. Modellen zijn statisch. Denken over kerk moet volgens mij een "continuous change" zijn. Dat wil niet zeggen dan de kerk met alle winden mee waait, maar steeds moet afvragen waarom we dingen doen zoals we dat doen. Willow spreekt modern denkende mensen aan die overtuigd willen worden en daar ook de kans voor krijgen. Kunnen we in deze tijd kerk zijn d.m.v. modellen? Dat is de vraag die mij triggert.

3 opmerkingen:

mosaicogranada zei

Maar is feitelijk niet elke optie een model? Je hebt creatieve modellen, unieke modellen, gecopieerde modellen. Volgens mij zit in het laatste het probleem, dat we een vooropgezet model als het antwoord zien los van de context. Maar een flexibel waardengeoriënteerd contextueel aangepast model hoeft niet perse verkeerd te zijn. Of zie ik het verkeerd?

Haije Bergstra zei

Moeten we niet meer naar het beschrijven van kaders waarbinnen je kerk bent. Modellen leggen iets vast, kaders kunnen dynamiek verbeelden. Dit is redelijk vaag. Als je zegt dat je met je gemeenschap op reis bent, dan is dat een dynamische gebeuren. Aan een dergelijk dynamisch gegeven kun je dan je eigen invullen geven. Of is dit toch nog een model?

pmt zei

http://relirel.blogspot.com/2007/06/de-profetische-kerk.html