Ik heb wel wat met superhelden en science fiction. Ik zwijmel bij Star Wars, Flash Gordon (wie weet nog wie dat is) en Star Trek. Nu Mariska een weekje weg was met vakantie, toog ik naar Pathé in Rotterdam om de nieuwste superhelden rolprent te bewonderen. In deze film krijg je dik twee uur spectakel over je heen. Je zou bijna gaan voor de special effects. Je blijft je verwonderen hoe de makers dit voor elkaar krijgen. Maar je gaat niet alleen voor de plaatjes, er moet ook verhaal in zitten. De verpakking moet leuk zijn, maar enige inhoud is wel noodzakelijk. Wat mij opvalt in dergelijke films is dat normen en waarden, religie en spiritualiteit erin worden verwerkt. Dit verschilt enorm van bijvoorbeeld de eerste Superman films.
Spiderman/Peter Parker moet in deze film het kwade dat van buiten hem komt en invloed heeft op alles wat hij doet, onder de duim krijgen. Hij geeft daar in eerste instantie volmondig aan toe en het levert hem veel bekijks op. Maar hij verliest daardoor de liefde van zijn leven. Hij vecht om haar terug te krijgen en als je denkt dat het toch mislukt, sluiten ze elkaar weer in de armen. Inmiddels heeft het kwade van iemand anders bezig genomen.
Aan het einde van de film, als de held bijna heeft gewonnen, komt er een scéne waarin Peter Parker oog in oog komt te staan met de man die tijdens een overval op een bank zijn oom heeft vermoord. Overigens, hij had het geld nodig om zijn doodzieke dochtertje te laten opereren. Welk ethisch dilemma komt hier om de hoek kijken? In één van de slot scénes komt dat allemaal naar boven en vraagt deze moordenaar om vergeving voor zijn daad. In de film zit een lijn van wraakgevoelens van Parker naar aanleiding van deze brute moord, en toch is dat moment, het moment van vergeving...
donderdag 31 mei 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten