De kerk in Spanje heeft een enorm imago-probleem. Het lijkt er soms op dat het nooit meer goed gaat komen. Dat bleek vanmorgen weer eens toen een "profesora" van de taalschool vroeg wat ik voor de kost deed. Het is voor mij nogal lastig om in mijn nog gebrekkige Spaans uit te leggen dat ik een niet katholieke "pastor" ben. Maar gelukkig begreep ze het en ze maakte duidelijk dat ze wel Katholiek was (omdat haar familie dat ook is), maar niet religieus.De Rooms Katholieke kerk wordt door velen, zei ze, vereenzelvigd met het Franco regime dat eindigde in 1975 toen Franco overleed. Beiden onderdrukten het Spaanse volk. Volgens mijn "profesora" was er geen openheid vanuit de kerk voor andersdenkenden, wat onder andere zichtbaar was in de studieboekjes op de lagere school. En ook nu nog bepaalt de Roomse kerk op sommige vlakken het beleid, volgens haar. Een Spanjaard die een getuigenis gaf van zijn geloof een aantal jaar geleden, hoorde ik dan ook erg afgeven op de Rooms Katholieke kerk. Kun je hem dat kwalijk nemen? Kunnen buitenstaanders begrijpen waarom die afkeer zo groot is?
Hoe kan je iemand als deze "profesora" duidelijk maken wat het verschil is tussen een instituut ("christendom") en een geloof gebasseerd op een relatie? Dat gaat erg lastig worden. Je merkt bij zo'n persoon een grote nieuwsgierigheid voor dat wat in de wereld gebeurd, maar de kerk heeft daar bewust geen plaats in. Het woord kerk triggert afkeer. Ik probeerde haar nog iets te vertellen over Bonhoeffer die is opgehangen in de 2WO en als theoloog in opstand kwam tegen het nazisme. Maar helaas, ze kende Bonhoeffer niet... Op dat moment was de grijze massa tussen mijn oren oververhit. Later, als mijn Spaans beter is, misschien komt er dan een moment om te beginnen over het volgens van Jezus..... die in opstand kwam tegen het instituut!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten