zaterdag 14 maart 2009

Cell-church

Ik was gisteren bij een cell-church conferentie met Joel Comiskey. Het cell-church "systeem" is vooral bekend geworden door de mega-gemeente van Paul Yonggi Cho is Zuid Korea. Het cell-church kent verschillende varianten, maar de basis kenmerkt zich door een hiërarchische opbouw van de gemeente in cellen of huiskringen. Een andere term die veel wordt gebruikt is G-12. In dit systeem bestaat een cel uit 12 personen. Elk van deze 12 is leider van een kring op een lager niveau in de hiërarchie. In de gemeente zit iedereen dus in 2 kringen of cellen: 1 kring waar hij of zij deelnemer van is en 1 waar hij of zij leider van is. De cel moet groeien, om op een gegeven moment te splitsen. Op deze wijze wordt de groei van de gemeente gekanaliseerd. Elke cel heeft als taak mensen uit te nodigen voor de cel.

In Zuid Korea en Midden/Zuid Amerika zijn op deze wijze een redelijk aantal mega-gemeenten ontstaan. Maar in Noord Amerika en Europa wil het maar niet echt lukken. Alhoewel, in de VS zijn er wel een paar, bijvoorbeeld Bethany in Baton Rouge. Maar in Europa is het anders. Daarom was het eigenlijk een beetje vreemd dat deze conferentie toch in een Europees land werd georganiseerd. Nu ontstaan er in Spanje redelijk wat Latijns Amerikaanse gemeenten, dus eigenlijk is het ook weer niet vreemd.

Maar, en daar wil ik naar toe, ik heb zelf steeds meer moeite met gemeenten met een dergelijke vaste en, in mijn ogen, rigide systeembouw. Het ging mij in eerste instantie ook niet zozeer om de inhoud, maar meer om het netwerken. We proberen een informeel netwerk op te zetten van leiders of geloofsgemeenschappen die sterk de nadruk leggen op een missionaire presentie in de maatschappij. Dus begaven Silvester en ik ons naar Madrid, op zich al een dikke vijf uur rijden vanaf Granada. De conferentie bleek tijdens de eerste dag nogal tegen te vallen. We zijn dan ook aan het einde van de dag maar weer huiswaarts gekeerd. Jammer van de lange rit en weer een illusie armer. Hieruit werd weer eens duidelijk dan mijn visie op gemeente-zijn aan het veranderen is en veranderd is. Contextloze systeembouw gaat me tegenstaan.

Op zich is een cel of huiskring een goede vorm, waar gemeenschap voorop staat. Maar wanneer een gemeente in een westers land in een dergelijk systeem wordt geperst, is het heel moeilijk te incarneren in een fluïde, postmoderne westerse samenleving . Systeemdenken en postmoderniteit bijten elkaar. Een tweede punt is dat in een westers land deze strakke hiërarchie weerstand oproept. Niet iedereen is een leider en wil in een leiderschapskorset gedrukt worden. Volgens mij gaat het ook in tegen het unieke van elke persoon. Een ander aspect is de tijd die iemand moet steken in een cel. Elke week betekent het twee keer bij elkaar komen. Veel mensen in Spanje zijn niet in staat om dat vol te houden. Waarschijnlijk in heel veel westerse landen geldt hetzelfde. Tot slot, het delen van cellen zet de gemeenschap tussen mensen onder druk. Het steunen, helpen en vertrouwen van elkaar heeft tijd nodig. Wanneer een cel deelt, begint dit proces weer overnieuw. Mensen raken op een gegeven moment gefrustreerd als ze weer het vertrouwen moeten schenken aan weer een nieuwe groep mensen. Comiskey zal zeggen dat je het systeem kan aanpassen aan de situatie, maar het blijft een systeem.

We hebben wel wat kunnen netwerken, maar dat waren dan net weer die mensen die van buiten Spanje als zendingswerker binnen Spanje aan de slag zijn. Latijns Amerikanen functioneren op een geheel ander niveau en zullen in mijn ogen nooit op grote schaal de "gewone" Spanjaard bereiken. Daarom ontstaan er veel Latino gemeenten, met weinig "native" mensen. En daar was het ons wel om begonnen.

Gaan we een cel-kerk beginnen? Ik denk het niet. Weet het wel zeker van niet. Het leverde op de terugweg wel weer gesprekken op, laat dat dan en positief punt zijn. En.... wat doe ik nu met de boeken in mijn boekenkast die door de spreker van deze conferentie geschreven zijn? Daar denk ik nog even over na. En, tot slot, netwerken in Spanje blijkt moeilijker te zijn dan ik dacht.

1 opmerking:

Anoniem zei

Heel boeiend om te lezen, Haije! Veel zegen daar. Groeten,