Mijn visie op de kerk hangt aan tegen de Free church movement. Deze beweging ziet de kerk als een gemeenschap van gelovigen. Miroslav Volf zegt dat deze beweging van kerken veroorzaakt wordt door onomkeerbare sociale veranderingen op mondiaal niveau. Hoe? Een citaat:
It will suffice to emphasize briefly those particular features promoting the expansion of the Free Church model. These include the differentiation of societies, the privatization of decision, the generatization of values, and inclusion.Wil je meer weten, lees "After our likeness", pagina 13 en verder.
De visie gaat terug op de Anabaptisten. Het is opvallend dat de laatste tijd vanuit deze groep zoveel uitstekende literatuur verschijnt. Stefan Paas noemt die ook in de CV-Koers edititie van november. Deze groep heeft altijd aan de rand gestaan van de kerkelijke wereld. Ze zijn gewend om vanuit een minderheid te reageren. Schrijvers als Darell Guder en Stuart Murray komen uit deze hoek en schrijven geïnspireerd.
Deze anabaptisten zagen de kerk als een groep ware gelovigen en niet als een corpus permixtum (gelovigen en ongelovigen maken deel uit van dezelfde kerk). Tegen deze mening is vaak ingebracht dat de anabaptisten een kerk in een kerk voorstonden. Dat is een probleem waar een kerk niet alleen theologisch, maar ook praktisch theologisch naar moet kijken. Wie behoort tot de kerk?
Ik sluit mij aan bij Miroslav Volf die teruggaat op Matt18:20. Jezus is daar waar gelovigen bij elkaar komen. Ignatius zei daarover: ubi Christus, ibi ecclesia (waar Christus is, daar is de kerk). Tertullianus haakt daarop in: ubi tres, ecclesia est (waar drie zijn, daar is de kerk). Daarmee zegt Volf dat de kerk een gemeenschap is. Het is een groep gelovigen die samenkomen om Jezus te eren en te volgen.
Wie behoort tot de kerk? Dat zijn de gelovigen die samenkomen. En de ongelovigen dan die samenkomsten van gelovigen bezoeken? Dat is een volgende vraag voor een volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten