Collectief geheugen

Na drie-kwart jaar in Spanje te wonen, merk ik dat ik geen deel meer uitmaakt van het collectieve geheugen in Nederland. Ik werd indertijd op dit fenomeen gewezen toen we als studenten theologie tijdens een college het volgen van soaps bespraken. Het collectief kijken naar een soap levert een groep mensen op die samen hun leven vullen met de "fictieve" belevenissen van een selectieve groep acteurs en actrices. In het "groot" geldt dit voor elk land op dezelfde wijze. Nederlanders volgen Nederlands nieuws, luisteren naar muziek gefilterd door Nederlandse diskjockeys en lezen Nederlandse boeken en kranten.

Ik ben niet iemand die elke dag het Nederlandse nieuws blijf volgen. Ik probeer in Spanje in te burgeren en heb gewoon niet de tijd om ook op de hoogte te blijven van al het wel en wee in Nederland. Ik maak dus nu grotendeels deel uit van het Spaanse collectieve geheugen en voor een klein deel tap ik af van het Nederlandse.

Een voorbeeld van het Spaanse collectieve geheugen:

1. Op de radio hoor je regelmatig dit liedje van Nene Daconta: Tenía tanto que darte.
2. Het nieuws van deze tijd is de CRISIS.
3. Madrid heeft verloren met 0-2 van Barcelona.
4. Hier kijken de mensen gemiddeld toch nog steeds het meest naar "Telediario", het Spaanse journaal.
5. In Granada is men druk met de aanleg van de tram/metro. Dat geeft op sommige plaatsen nogal wat verleershinder in de stad.
   
6. En... De sneeuw houdt Spanje in haar greep. Hier Granada.

En... waar vullen jullie je collectieve geheugen in Nederland of Belgïe mee?