Zoals elk jaar gaan Mariska en ik met Pinksteren naar Opwekking. Zo ook dit jaar. Samen met Huib stapten we rond een uur of half acht de auto in om naar de polder af te reizen. Meestal gaan we voor de ontmoeting, tenminste dat zeg ik vaak tegen mensen die me vragen hoe het was. Toch maken we elk jaar wel een dienst mee. Ook dit jaar zaten we in de tent en zongen de nieuwste Opwekkingsliederen mee. Ik had uitgezien naar Ron MacManus. Ik had hem een paar keer gezien op het internet en was benieuwd wat hij zou brengen in de prediking. Kort gezegd bracht hij een klassieke Pinksterboodschap, niets mis mee natuurlijk. Hij deed een oproep op vervuld te worden met de Heilige Geest. Dat is ook de kern van Pinksteren.
In de tijd van de bijbelschool zat ik nogal eens met gekromde tenen naar een dergelijk spreekbeurt te luisteren. De hermeneutische regels die ik had geleerd, werden vaak met voeten getreden. In die tijd stond ik met medestudenten in de Zendingstent voor de bijbelschool, dus hadden we alle tijd om de spreekbeurten met elkaar te analyseren. De spreekbeurten waren meestal niet van een hoog niveau.
Ron MacManus deed het een stuk beter, maar ook hij worstelde met de uitlegkundige logica. Op zulke momenten zou ik willen uitroepen dat mensen die voor acht à negenduizend de bijbel uitleggen de moeite moeten nemen studie te maken van de hermeneutiek. Helaas doen mensen uit de evangelische - en met name pinkstergroepen dat maar weinig. Dat lijkt mij nogal treurig. In de tijd van Paulus, die toch niet één van de domsten was, controleerden men in Berea of dat wat hij schreef en zei wel juist was. Als we dat met sommige evangelisch – en pinksterpredikers zouden doen, dan zouden ze geen voldoende halen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten