An Unstoppable Force (2)

Zoals ik al in het eerste deel van de bespreking zei, is het onmogelijk om een heel boek te bespreken in een blog. Daarom koos ik ervoor om een aantal voor mij interessante zaken te noemen. Hier wil ik kijken naar dat wat McManus zegt over het wezen van de kerk. Hij noemt het een "soul environment". Zo'n typering spreekt mij aan. Het roept een bepaald gevoel op die hij concreter maakt door een aantal kenmerken. Ik vertaal deze typeringen niet, omdat dat gewoon erg lastig is (de Engelse termen liggen ook goed in het gehoor, de Nederlandse vertaling zou daar alleen maar aan afdoen). Hij geeft deze kenmerken een metafoor mee. Voor een postmoderne christen zullen deze metaforen, volgens mij, iets moeten losmaken. Hij kenmerkt de christelijke gemeenschap door een:

• Moved-Commission: de wind. Door de Geest wordt een christen in beweging gezet. Dat vertaalt zich in een christelijke gemeenschap die een apostolische opdracht heeft om in deze wereld aanwezig te zijn. Het heeft volgens McManus een openbaringskarakter, omdat de ongelovige wereld door de Geest de roep van God herkent.
  
• Drenched-Community: water. Dit beeld wil uitdrukken dat Jezus het middelpunt is. Er is een associatie met de doop, waarbij een christen helemaal ondergaat in het water. Genade is het kenmerk waar Jezus de mens hoop geeft. Het is een uitzicht op verkoeling in de woestijn van het leven.
• Grafted-Connection: hout. McManus zegt dat we allemaal deel uitmaken van het ecologische systeem van God. Dit systeem is geestelijk, relationeel en persoonlijk. Elke christen heeft een plaats in de ecologie van God. De Geest woont niet in programma's, structuren en methoden, maar in mensen. Hij gaat om mensen die God gaven heeft gegeven. Hij pleit voor een "dynamic ministry", waar mensen elkaar versterken. Hij zegt heel opvallend dat een leider iets in werking kan zetten, maar dat de mensen daarna de leider niet meer nodig hebben. De opbrengst is groter dan het risico, zegt McManus. Mooi is wat hij zegt over individualistisch denken. Hij zegt:
  "When you read the Bible, do you read all the "you's" as the first person singular? Is what God is saying to you as an individual the first thing you listen for in the Scriptures? Or do you recognize that the Scriptures are not primarily written to "me" but to "us", not to "I" but to "we", not to you specifically but to all of you as God's people? In interpreting the Bible, it's best not to apply it primarily to our own individualized spiritual journey but to our lives in relationship to other human beings, in relationship to the body of Christ; and in relationship to all of humanity."
• Consumed-Communion: vuur. Het apostolisch ethos wordt gevoed door de incarnatie. Dat wil zeggen dat het in de gemeenschap in de eerste plaats gaat om de aanwezigheid van God. Of zoals McManus het zegt: "He comes as an insider". Vuur is een metafoor voor gemeenschap, zegt McManus. Het herinnert eraan dat God een heilige aanwezigheid is. Paulus heeft het over vuur als hij spreekt over oordeel. Vuur was zichtbaar toen de Geest viel op mensen in Jeruzalem op de eerste Pinksterdag. McManus verbindt deze beelden met de gemeenschap die in de maatschappij een tegen-cultuur vormen. Dat betekent niet dat de gemeenschap alleen maar kritiek spuit op wat er allemaal mis is. "Encountering culture means being relevant and transformative."
• Transformed-character: aarde. Als laatste staat transformatie centraal. Volgens McManus staat aarde als metafoor voor karakter. De transformatie van ons karakter gaat van het vrucht dragen naar het voortbrengen van nieuw leven. Het heeft te maken met een heilig leven en het veranderen naar het beeld van God. McManus zegt dat we niet alleen nadruk leggen op "put off", maar ook op "put on". De Heilige Geest breekt dingen in ons leven af, maar laat ook vrucht groeien. Daardoor wordt het karakter gevormd en lijkt een christen meer en meer op datgene wat Jezus wil bereiken in ons leven.

"An Unstoppable Force" levert voor mij niet heel veel nieuwe dingen op. Toch is het verfrissend hoe hij hartstochtelijk schrijft over de gemeente van Jezus Christus. De twee hoofstukken die ik eruit heb gelicht, hebben mij het meest aangesproken en kunnen in een gespreksgroep veel stof aanreiken. Een aanrader!