An Unstoppable Force (1)

Erwin McManus hoorde ik toen ik samen met Mariska een weekje in Willowcreek was. Ik vond zijn toespraak toen inspirerend. Nu heb ik een boek van zijn hand gelezen: "An Unstoppable Force". De titel provoceert, maar dwingt mij wel om na te denken. Het is ondoenlijk om zo'n boek op een blog uitgebreid te bespreken, maar toch wil ik een paar punten eruit halen. McManus schrijft over de tijd waarin de gemeente zich bevindt. We moeten wel in het achterhoofd rekening houden dat Mosaic, de kerk waar McManus voorganger is, zich bevindt in Los Angeles. Toch zegt hij ook zaken die we in Nederland iets van kunnen opsteken.

• We hebben te maken met grootscheepse migratie. We spreken dan niet van volksverhuizingen, maar we mensen verhuizen naar andere delen van de wereld. In de Nederlandse grote steden is dat het geval, maar ook in een minder grote stad als Gouda.
• We hebben te maken met toenemende urbanisatie. Mensen leven in toenemende mate in de stad. De kerk zal zich moeten richten op deze bevolkingsconcentraties, wil ze de boot niet missen.
• We hebben te maken met een bevolkingsexplosie. Op dit moment wonen er meer de 6 miljard mensen op deze wereld. Kan de kerk deze groei bijhouden? Gevolg is dat veel zendingsorganisaties richten zich meer en meer op onbereikte volken.
• Er is een technologische revolutie gaande. Mobieltjes, sms, internet, msn, skype, breedband tv, enz. De jongere generatie heeft er geen moeite mee. Ook de kerk zal gebruik moeten maken van technologische mogelijkheden, wil ze de taal van de straat blijven spreken. Technologie heeft veel mogelijkheden, bijvoorbeeld kan internet in gesloten landen gebruikt worden om mensen te bereiken met Gods liefde. Vertrouwen op Gods wijsheid is van essentieel belang.
• Er is sprake van een informatie-explosie. Informatie is beschikbaar voor iedereen op elk gewenst moment. Informatie is niet altijd informatief. Christenen moeten informatie leren filteren, zodat ze daarmee mensen en de maatschappij leren begrijpen.
• Er is sprake van "hypermodernisme". McManus spreekt niet zozeer van postmodernisme. Met deze term wil hij aanduiden dat de samenleving steeds sneller tempo verandert. Dat hoeft geen bedreiging te zijn, maar het kost de kerk wel inspanning om bij te blijven. McManus zegt dat we leven in een tijd van "misschien". Misschien doe ik dat, misschien denk is zo, enz. Ik citeer McManus:
  
  Where once modernity was seen as the enemy of the church, today it seems that Christian thinkers run to modernity's side to find protection from what is hidden behind the shadows of the postmodern world.